Noordelijke wielercompetitie Meerdijk geslaagd !

Wat een geslaagde zondag op de Meerdijk met wedstrijden voor de jeugd, nieuwelingen en junioren in het kader van de Noordelijke Wielercompetitie.

Dank aan al de vrijwilligers die deze dag in goede banen hebben geleid !!! En dank aan clubfotograaf Fred voor de foto’s en zijn mooie verslag.

Goede deelname Noordelijke Wielercompetitie op wielerbaan Meerdijk.

Na Drachten, Leeuwarden en Assen was Emmen aan de beurt voor de organisatie van een NWC-wedstrijd. Deze letters staan voor: Noordelijke Wielercompetitie. Een competitie die bedoeld is om de “dode momenten” in het seizoen op te vullen, speciaal voor die renners die het in eigen buurt zoeken in plaats van over ver.

Dat er nog steeds behoefte bestaat aan dergelijke laagdrempelige wedstrijden, bleek zondag op de Meerdijk, waar onze jeugdafdeling voor de organisatie tekende. Gerekend over de hele dag, gingen 110 deelnemers van start en dat is een aantal waarmee je dik tevreden mag zijn in deze fase van het seizoen.

’s Morgens om 10 uur begon het programma met 3 jeugdwedstrijden. Eerst verschenen de categorieën 1, 2 en 3 op de baan. Met tussenpozen van een halve minuut vertrokken deze categorieën in omgekeerde volgorde. Nout Boneschansker (cat. 1), Dido Jalving (cat. 2) en Diede Oosterveld (cat. 3) waren de eerste dagwinnaars. Age Menzen (3^e) stond namens WSV Emmen op het podium in categorie 1.

Om half 11 ging het verder met de categorieën 5 en 4. Joris Nomden (NWV) won in 4 de spannende eindsprint van een groepje van vier renners. In categorie 5, waar traditioneel weer veel WSV’ers aan de start stonden, wilde het met de wedstrijd niet echt vlotten. Het begon aardig, maar na een poosje zakte het tempo als een pudding in elkaar. Gelegenheidsspeaker Gert-Jan Bos: “Ze staan nog steeds in de vakantie-modus”. Dat was vriendelijk geformuleerd. Op enkele achterblijvers na kon er door iedereen dus met “een fris gemoed” worden gespurt en dat was voor Luco Bos een uitgelezen moment om zijn snelle benen te laten spreken. Hij won met ruim verschil en werd daarmee meteen ook de enige dagwinnaar namens WSV Emmen.

In de categorieën 6 en 7 werd volop gestreden om de medailles. Dat leverde twee leuke wedstrijden op met Thomas Nijenhuis (NWV) en Jelrik Hiemstra (Drachten) als winnaars.

’s Middags ging het verder met de “jongelui”. De junioren en nieuwelingen reden een combi-wedstrijd. Dat wil zeggen: een gezamenlijke wedstrijd, met één winnaar. En dus niet twee, zoals Jesper Melle Rozema dacht. Hij was als 3^e gefinished, maar was wèl de eerste nieuweling. En dus stak hij zijn beide handen in de lucht (het is misschien maar beter dat niet iedereen dit zinnetje meeleest).

Twee renners reden de hele koers vooruit. Van Niels van der Gracht uit Annen kun je zoiets verwachten, maar dat Jaap Voogel ook tot zoiets in staat was ? Wij hadden er eerlijk gezegd geen rekening mee gehouden. Redmar Dijkman hoorde er aanvankelijk ook nog bij, maar hij zakte al spoedig weer terug naar het peloton, waar hij zich nadien nog meerdere keren stevig zou roeren. In de finale liet Niels van der Gracht nog even zien, dat hij de sterkste was. Hij demarreerde, terwijl Jaap Voogel naar adem hapte. Hij bood dapper verweer, maar moest zich toch gewonnen geven, wat zeker geen schande is. Prima Jaap !

Bij de “meiden” gingen meteen vanuit de start drie rensters aan de haal: Norah Minck, Jannet de Vries en “onze eigen” Laurel ter Braak. Laurel bemoeide zich echter weinig met het wedstrijdverloop. Later bleek waarom: zij reed eigenlijk mee buiten mededinging, vanwege een verkeerd verzet. ’t Is maar de vraag, of iedereen daarvan op de hoogte was. Norah en Jannet in ieder geval niet. Zij keken wat vreemd aan tegen hun medevluchtster, die geen kop overnam en er een onregelmatige pedaaltred op nahield. Ook bij de huldiging heerste er enige verwarring. Laurel was 3^e geworden, maar was al naar huis gegaan omdat ze toch geen recht had op het podium, aldus de informatie die Thessa Langen kwam brengen.

Zodoende belandde Thessa zelf op het podium, samen met winnares Norah Minck en Jannet de Vries (2^e).

Om half twee zat de laatste huldiging erop en kon er worden begonnen met de opruimwerkzaamheden. De EHBO (je kunt altijd op ze rekenen, hulde !) was eigenlijk voor niets gekomen, want valpartijen deden zich gelukkig niet voor. De “ellende” bleef deze keer beperkt tot enkele pechgevallen: Mirthe Boneschansker was even de kluts kwijt door een ketting die eraf gelopen was en Joris van Asselt reed lek (verder op het gras dus maar).

Mede door het uitstekende koersweer bleef het de hele dag gezellig op de Meerdijk, waar we nazittend in de kantine nog een complimentje in ontvangst mochten nemen van Enya Heidema: “Hier hebben ze altijd de lekkerste pizza’s.”

Zo is het maar net.